Een topbestuurder waar ik langere tijd intensief mee heb samengewerkt gaf me ooit eens de waardevolle tip om geen mails te versturen wanneer je vol emotie zit. Hij gaf aan dat je ze best mag schrijven, maar de volgende dag nog even moet overlezen voordat je ze verstuurd. Je bent dan meestal beter in staat de emotie eruit te halen en het feitelijk te houden. Deze tip heb ik ook maar even opgevolgd voor mijn blog van deze week. Gisterenavond het concept gemaakt, vandaag geprobeerd het feitelijk te houden 😊
Dit weekend stond Melun op het programma, 391 kilometer voor mij. Het beloofde een mooie pittige te worden, een vlucht die ik goed kon gebruiken als voorbereiding voor de 1e dagfondvlucht van dit seizoen.
Ondanks de prima performance van de laatste weken ben ik afgelopen week voor de standaard controle nog even naar de witte jas geweest. Daarnaast heb ik ook de mest nog een keer naar het veterinair lab gebracht, puur ter bevestiging dat het in orde is met de gezondheid. Die bevestiging kreeg ik van beide onderzoeken. De duiven trainden prima afgelopen week en gingen zeer naar mijn zin de mand in, niets stond voor mijn gevoel een goede uitslag in de weg.
Aangezien Melun vorig jaar met de jonge duiven mijn beste vlucht van het seizoen was, is het gevoel bij deze losplek goed en was het vertrouwen groot. Als er dan gevraagd wordt hoe ze erop staan is mijn antwoord altijd, het kan alleen maar tegenvallen. Nou dat heb ik geweten, het viel behoorlijk tegen!
Het begon opnieuw met het uitstellen van de vlucht. Ik had er al een donkerbruin gevoel van, de bewolking rondom de losplek liet in de verwachtingen weinig beweging zien. Hier geweldig weer, daar gewoon niet goed genoeg om te lossen. Opnieuw voor mij geen twijfel daarover, want als de marathonduiven van Hank (die ook op Melun staan) niet gelost worden, zijn de omstandigheden gewoon slecht. En 3 nachten mand blijft gewoon afwachten. Voor doffers vind ik het sowieso al niets, die verspelen in mijn optiek veel te veel energie in de mand. Ik zei dan ook tegen iemand, als ik een doffer voorop heb zit ik te laat. Nu moet ik het gelukkig meestal van mijn duivinnen hebben.
Zondag was het precies andersom, op de losplek prachtig weer maar in Noord Frankrijk en België teveel laaghangende bewolking. Opnieuw weinig beweging in deze bewolking waardoor een vroege lossing er niet inzat. Uiteindelijk gingen de duiven er pas om 12.30 uur uit, wat naar verwachting duiven betekende tussen 17.30 en 18.00. Dit keer zat de wind niet in het voordeel, want er was aardig wat West in geslopen, dat gaf me, samen met de late lossing, op voorhand niet echt een lekker gevoel. De eerste melding in de afdeling is dan ook in Drechtsteden en dan wordt het meestal lastig voor mij. Een paar minuten over half 6 komt er een duif over die duidelijk haast heeft, op de klok is te zien dat deze 1286 meter maakt. Ik zeg tegen William, let maar op die is voor Bas (laat z`n eerste duif nu 1285 maken 😉 ). Wachten op duiven is leuk, behalve wanneer je weet dat je te laat zit. En veel te laat, want pas op 17.49 komt er uit het oosten een duif aanvliegen, het feit dat ik zag dat het een doffer was gaf de definitieve bevestiging, het is niet vroeg genoeg. De teleurstelling is compleet als pas 8 minuten later de volgende valt, een duivin, opnieuw de 129 als 2e duif, kort daarop gevolgd door weer een doffer. Dus 2 doffers bij de eerste 3 en dan ook nog 2 die nog weinig hebben laten zien. Daarna “regent” het in 10 minuten 16 duiven, maar blij kan ik daar niet van worden. Thuiskomers hebben we genoeg, vroegvliegers ontbreekt het aan. Met goed een uur heb ik er 38 van de 45 in de klok, maar met elke duif die valt wordt de knoop in m`n maag groter, want m`n bovenste, de “895”, is er nog niet. Vorige week nog m`n eerste met een prima vroege prijs. `s Avonds zijn er 43/45, maar helaas de “895” nog niet. Tuurlijk kan ze nog komen, maar een lekker gevoel geeft het niet.
De uitslag is wat mij betreft teleurstellend, ik moet op zoek naar de fout die ik deze week gemaakt heb. Wellicht dat ik het weet, ik heb 1 ding anders gedaan dan vorige week. Of het daaraan ligt zullen we nooit zeker weten, maar dat doen we dus niet meer. Mijn eerste 3 duiven waren:
En aan de kwaliteit ligt het denk ik niet, want op diverse plekken zaten er “Blakies” voorop. Gisteren vloog Jasper Haselager met de “072” een 1e in de club en een 20/6608 in de afdeling (6). Vandaag had clubgenoot Marcel een “halve Blaak” voorop (2e in de club, 26/3559 in ZHO). Op de Zuid Hollandse eilanden draait Jaap Koese als eerste zijn “179” (17/2615 op de ZHE), dit is een zoon Rambo, volle broer van mijn “129”. En tot slot, Peter van Gelder heeft de “109” voorop (kleinkind Rambo), die de 7/6415 draait in Rayon Midden. Deze “109” was vorig jaar beste jonge duif van de Hoekschewaard. Dus eens temeer een bewijs dat ik het tekortschieten op eigen hok moet zoeken.
Inmiddels is het maandagochtend en vond ik bij het opheffen van de verduistering bij de jongen de “895” in de bak bij haar partner, we waren blij om elkaar weer te zien, op moment van schrijven dus nog 1 doffer onderweg. Als ik terugkijk op de vlucht dan zijn de feiten duidelijk, 1 aardige duif (16/1495 in de kring, 184/21409 in de afdeling), daarna te groot gat en dan vlot veel duiven thuis en (voorlopig) mijn 1e achterblijver van het seizoen. Gezien het feit dat er behoorlijk wat duiven onderweg waren/zijn, is het opnieuw een bewijs dat mijn duiven qua gezondheid in orde zijn. Is het dan een bagger uitslag? Nee maar duidelijk niet wat ik ervan verwacht en gehoopt had. Maar ja met hoop en verwachting wordt je geen kampioen, dus werk aan de winkel. Bij het scheiden van de duiven viel het me weer op hoe vitaal en rond de meeste duiven alweer stonden, ook de doffers. De mest van de doffers was overigens vanmorgen niet naar mijn zin, das wel iets om in de gaten te houden.
Met de jongen gaat het nog steeds heel goed, die heb ik inmiddels 5 keer weg gehad, ze komen steeds als een speer naar huis. Vandaag gaan we er weer mee rijden, dan daar maar even daar mijn energie uithalen.
Komende week Vierzon, het plan wat ik had gaat denk ik de ijskast in. Het weer ziet er helaas op dit moment niet goed uit, dus het zou zomaar eens een klein ploegje kunnen worden, heb geen zin om ze opnieuw aan 3 nachten mand bloot te stellen. Maar goed daar heb ik nog een paar dagen voor om me de kop over te breken.
Dutch 
English 
