De kop van dit blog is mede tot stand gekomen door Petra. Door iets wat ik haar vertelde over de duivensport. Ja zei ze, dat soort gasten zaten er ook bij mij op school, zeiden dat ze weinig aan het proefwerk gedaan hadden en op het moment dat de cijfers bekend werden was het… oh toch een 9 (of 10, maar in ieder geval dik boven gemiddeld) Dat irriteerde haar en das bijzonder want Petra irriteert zich niet snel aan iets of iemand.
Ik heb de afgelopen week veel nagedacht over mijn beleving en inzet voor de sport en heb besloten om het over een andere boeg te gaan gooien volgend seizoen. En dan bedoel ik vooral waar het de jonge duiven betreft. Ik ben al jaren koning jonge duiven overhouden, maar voorlopig brengt me dat niet waar ik wezen wil. Kijk, ik weet dat je van een ezel geen renpaard maakt, maar een ezel kun je denk ik wel leren om goed naar huist te komen. Echter het blijft een ezel die nooit voor de renpaarden zal zitten. Mijn aanpak volgend jaar zal er op gericht zijn minder ezels over te houden, of er tussen de rest renpaarden zitten is maar te bezien maar die er wel zitten hebben zelf geleerd naar huis te komen en zijn hopelijk minder kladvliegers. Ik ben tot dit inzicht gekomen door diverse gesprekken die ik afgelopen week gevoerd heb en het simpele feit dat een aantal liefhebbers in mijn naaste omgeving bijna niets doen aan de opleiding van hun jongen en ze prima naar huis krijgen. Dus niet teveel africhten en trainen hoeven de duiven ook niet, maar toch met de regelmaat van de klok 1e prijzen pakken. Laat ik het de A.R. methode noemen (Africhten en trainen m`n Reet) 😊
Voorlopig zal ik het dit jaar moeten doen met goed afgerichte jongen die geweldig trainen, helaas het is niet anders. Vandaag stond Quievrain op de rol, 181 km voor mij. Met een WZW wind op voorhand een kansloze missie voor mij aan de westkant van het samenspel. Met dit soort vluchten komt mijn theorie altijd uit de kast dat ik duiven voorop pak die op dit moment niet top zijn. Waarom? Die worden bij de hoge snelheden eraf gevlogen en zoeken hun eigen weg. De 324 is zo`n duif, ik weet zeker dat 10/10 liefhebbers deze duif onderaan de lijst gezet zouden hebben. Last van “oortjes” en geen krijtwit neusje. Ik vreesde daarentegen voor de eerste 9 duiven die ik getekend had, allemaal nog niet gemist dit jaar.
De vroegste meldingen die ik zag waren zoals verwacht voor Dordrecht met 1579 meter, ik schatte in dat ik hier ergens tussen de 10:25 en 26 moest draaien. Op `23 komt er echter al een duif over die dus boven deze snelheid uitkomt en dat verrast me wel. De duif is nog niet uit zicht of er komt pal uit de goede hoek een duif aan die na een korte ronde op `24 op de plank valt. Bamm 1580 meter! Geloof het of niet, de “324”. Deze had ik even niet zien aankomen. Een vroege duif verrast altijd zullen we maar zeggen. Ruim een minuut later komt mijn 2e al terug uit het noorden en beginnen ze gestaag door te vallen. Ondanks de hoge beginsnelheid komen ze niet heel vlot af, ik draai er 1:4 23 in die daar 25 minuten over doen. Van mijn bovenste 4 is er dan pas 1 thuis, die zijn overigens op het moment van schrijven nog niet allemaal thuis zijn. De uitslag verrast me wel enigszins. Met deze wind zou je in ZHO veel meer vroege duiven verwachten, maar die zitten toch weer in Gouda en Reeuwijk, waarbij de route Lekkerkerk , Moordrecht weer gevolgd wordt (wat dan wel weer normaal is met deze wind) In de Krimpenerwaard wordt het 10/19/27 tegen 1854 duiven ( met ongeveer 600 fondduiven) en draai ik een prima % erin. Op het moment van schrijven dus nog een enkeling onderweg, geloof het of niet Pietertje is tevreden. Dit waren de eerste 3:
Afgelopen week hebben er 36 oude duiven een nieuwe bestemming gevonden, zowel op het kweekhok als het vlieghok is de bezem erdoor gegaan. Dat betekent dat mijn kleine tuinhokje ook helemaal leeg is, dat biedt weer mogelijkheden voor de aanschaf van (late) jongen bij betere liefhebbers uit de buurt. Stilstand (zoals dit jaar) is achteruitgang.