Gisteren hadden we de afsluiter van het seizoen met een te verwachten sprintvlucht vanuit Pont st Maxence. De weersvoorspellingen waren heel de week al grillig, met regelmatig zon maar ook veel kans op buien. Maar zoals zo vaak was het zaterdag ochtend eigenlijk prima weer op de vlieglijn en dat zou tot een uur of 1,2 zo blijven. Ik had alle doffers (op 1 na die de broek kwijt is door een roofvogel) en 3 duivinnen mee, totaal 30 st.
Aangezien een aantal liefhebbers niet meer meededen aan de laatste vlucht had ik wat letters in de tuin, clubgenoot Marcel en de gebroeders Bert en Mario. Onder het genot van een bakkie werden er al wat voorbeschouwingen gedaan en gaf ik aan dat het vandaag wel weer eens lastig zou kunnen worden op mijn plekje, hoewel ik 2 weken terug met een pittige ZW ook verrast werd met een mooie vroege duif. Anderzijds is het zo dat er ook met een ZW wind vaak duiven vroeg overkomen, ook al ligt de massa dan meer aan de oostkant van ons samenspel. Maar als die enkeling er is, waarom dan niet bij mij, daar moet je dan ook eerlijk zijn. Daarnaast had ik het gevoel dat de wind meer ZZW dan ZW was. Even over 11 melden de mannen dat de eerste duiven op de voorhand gevallen waren en dat betekende met de gemelde snelheden met een kwartier duiven hier. Op `17 zien we een koppel hoog richting Ouderkerk gaan, een blik op de klok laat zien dat die net boven de 2000 meter gaan. Ze zijn nog niet uit zicht als hoog, maar recht uit de goede hoek een duif komt aanknallen. Das weer een vroege schiet door m`n hoofd en met de lokker in de hand sta ik strak als een snaar bij het hok. Op het goede moment valt de lokker op de plank, duifje komt naar de plank maar schiet door de staartwind toch nog over het hok voor een rondje, een zuur rondje blijkt later. Eenmaal geklokt blijkt het de “319” te zijn, deze had ik op Grevillers ook al voorop en 2 weken terug vloog zijn broer een 1e in de club op Soupplets en de 2e in de Krimpenerwaard. Daarnaast vloog een zus vorig jaar ook vroeg met een vlucht waarop ze 2000 meter maakte, een goed kompas hebben ze dus wel.
De vader van deze duifjes is een Koopman doffer, de moeder een dochter van Rambo x Ladyny. Aan de moeder zit wel een “leuk” verhaal. In `22 was letter Bert op mijn hok en kreeg toen de “221” in handen, een laatje wat net afgespeend was.
Ik was van plan om voor het eerst kinderen van Rambo direct voor de kweek te behouden. Maar Bert was behoorlijk gecharmeerd van dit “geblokte” duivinnetje en zei die wil ik wel meenemen. Dat ging helaas niet dus ze bleef zitten. Nu spreek ik Bert regelmatig en steeds kwam die duivin weer ter sprake, namelijk of ik nog niet van gedachten was veranderd 😊. Dat was ik dus niet en ben daar nu erg blij om, sorry Bert 😉 Ik realiseerde me namelijk direct welke ik als eerste op de plank had en melde dat even later dus ook met een brede lach aan hem.
Maar terug naar de vlucht, want de pret was nog niet op. De eerste duif was nog niet naar binnen gesprongen of de volgende was er al, kort gevolgd door nummer 3. Omdat ik zelf de gegevens van de vlucht niet goed in de Benzing app had gezet (was een extra vlucht die niet in de klok geladen was) werden de eerste 7 duiven niet gemeld, maar toen ze vanaf de 8e er eenmaal opkwamen bleek wel dat ze heel goed afkwamen en dat ik de 1e,3e en 4e gemelde duif had. Opvallend is wel dat mijn 1e en 4e uit 1 koppel komen en mijn 2e en 3e komen ook uit 1 koppel, beide kleinkinderen van Rambo en alle 4 50% Koopmannen. Om het helemaal compleet te maken is de 5e een zoon van Rambo. Na contact met een clubgenoot bleek dat er op het landje ook een duif rond dezelfde tijd als mijn eerste zat, dus het zou erom spannen.
Eenmaal op de club was de uitslag snel gemaakt, wederom een 1e in de club en helaas wederom een 2e in de Krimpenerwaard, baalde daar stevig van maar het is wat het is. De totaaluitslag was prima, ik speel 2,6,8,20,24 etc tegen 571 duiven en speel er 1:4 18/30 in goed voor een 2e grootmeester. Ik moet (en ben) dus tevreden zijn met deze mooie afsluiter van het seizoen. Zo begon ik dit jaar met een 1e in de club op Duffel en eindig ik met een 1e in de club op Pont. Wat er daartussen gebeurde gaan we de komende weken even rustig analyseren 😊 Dit waren mijn 1e 5 jongen:
Ook in Slovenie bij de Avirings OLR was het een mooie race voor mij. We zijn aanbeland bij de 3 finales van 500 km, de eerste werd gisteren vervlogen. Het was weer een pittige gezien het verloop, maar mijn beste duifje aldaar, de “432” drukte als 18e af tegen 1035 duiven. Niet heel veel later viel er weer een Blakie op de 46e stek. De “432” staat inmiddels 8e asduif en is een volle broer/zus van mijn beste jongen op eigen hok dit jaar, prachtige duifjes uit een koppeling van Epping x Onderwater. Via de volgende link is alles over dit duifje te vinden, waaronder een filmpje waarop te zien is dat hij/zij erg fris terugkomt. Waar ik 2 maanden terug besloot om de duivin van dit koppel weg te doen (te veel duiven waar te weinig uit gekweekt werd), is die beslissing inmiddels terug gedraaid. Eens kijken wat de komende 2 races nog gaat brengen.
Komende week start de voorbereiding voor komend seizoen alweer. De jonge duiven worden gescheiden, de doffers gaan naar het weduwnaarshok en de duivinnen naar het jonge duivenhok. Definitieve selectie doe ik na de rui, bij de doffers wordt dat een zware bevalling, ik heb nu nog 6 oude en 28! Jonge doffers zitten en dat moeten er max 24 worden. Bij de duivinnen is de spoeling dit jaar dunner. Daarnaast krijgen de kwekers de eerste orale enting tegen paratyfus en wordt de mest van de kwekers en vliegers weg gebracht naar het lab om op de kweek te zetten. Vinden ze niets dan behandelen we niet en krijgen ze alleen maar entingen.
De “winter”agenda loopt inmiddels ook weer vol. De eerste afspraak bij een topliefhebber in Brabant is alweer gemaakt en ook het eerste forum (11 oktober Habru) staat alweer in de agenda. Daarnaast is er de seizoensafsluiting op de club en 27 september de jaarlijkse verkoop van Het Stedelijk Krimpenerwaard. Hiervoor heb ik (vind ik zelf) een prachtig vetblauw duivinnetje (denk ik) beschikbaar gesteld. De 2 1e prijzen van de laatste weken zijn beide neefjes van dit duifjes, de moeders van deze duiven zijn volle zussen, dochters Rambo dus. Het duifje is een koppeling van de beste lijnen op mijn hok, maar ook uit 2 van mijn beste vliegers van de laatste jaren, zie hier de afstamming.
En zo is het seizoen weer ten einde. Voor hier op het hok rust in de tent en genoeg stof om over na te denken. Landelijk begint het vergaderseizoen weer, dat gaat een onrustige periode worden durf ik te voorspellen. Diverse afdelingen haken inmiddels toch af waar het gaat om per 2026 naar 5 afdelingen te gaan en ook bij het IWB rommelt het. Wat ik al eerder schreef, zolang liefhebbers het voor het zeggen hebben binnen onze sport zullen we met deze chaotische taferelen te maken blijven houden. Ze zoeken het maar uit, ik ga van de rust genieten.
English 
Dutch 
