Ik begin maar eens even met een paar open deuren in te trappen. De duivensport moet grote veranderingen ondergang om de toekomst veilig te stellen, met name op het gebied van elektronica (tig verschillende systemen die alleen met houtje/touwtje met elkaar te verbinden zijn, slecht werkend automatisch meldsysteem etc) herindeling van vlieggebieden met daaraan gekoppeld nieuwe spelsystemen (vitesse, MF en Dagdond in een nieuw jasje steken) en een gecentraliseerde lossingscommissie. Ik ben ervan overtuigd dat er in Nederland 15 kundige lossers te vinden zijn die straks in ploegen van 5 man de lossingen verrichten voor de 5 nieuwe vlieggebieden. Minder overleg nodig, minder kans op kruislossingen en ook minder druk op de vrijwilligers als je maar 1 keer in de 3 weken hoeft te lossen. Klinkt logisch hoor ik veel mensen zeggen als het hierover gaat…. Maar logica is ver te zoeken in de duivensport, het gaat om wat de leden willen hoor je dan. Hou op, schei uit, de meeste leden denken nergens over na en willen alleen maar inkorven zodra het april is… oh ja en hebben dan commentaar omdat ze ineens zien dat de eerste vlucht op 100 km staat en ze nog niet weg geweest zijn met de duiven 😉
Open deur 2 is het gebrek lerend vermogen in onze sport, niet alleen bij de liefhebbers maar ook bij lossingsverantwoordelijken. Ik ga er altijd vanuit dat deze verantwoordelijke hun beslissingen naar eer en geweten nemen. Echter, soms begrijp je er echt geen klap van.
Vrijdag in de club ging het erover dat we als afdeling 5 zijnde moesten concluderen dat we toch al jaren een goed lossingsbeleid hebben en vooral ook een goede verzorging van de duiven. Een en ander zorgt er dan voor dat we hier relatief weinig verliezen hebben met de jongen duiven als je dat afzet tegen andere afdelingen. Uiteraard zijn er meer factoren te noemen die de verliezen bepalen, denk aan het water in Zeeland en de Veluwestrook en heuvelrug in 7 en 8. Maar hoe dan ook, het goedbedoelde gesprek bleek de goden verzoeken.
Ik had er zaterdagochtend eigenlijk al vrede mee dat het weer een zondagvlucht ging worden. Ik was dan ook best verbaasd toen ik las dat de lossing werd voorbereid. Een blik op de wolkenradar liet zien dat in tegenstelling tot vorige week, het nu maar een klein stukje mooi weer was en dan al snel de bewolking de overhand kreeg.
En wat ik vermoedde gebeurde ook, het werd opnieuw een draak van een vlucht. Als het in Dordt en even later in Gouwe al duiven regent maar er is nagenoeg nog niets op de eilanden dan kun je niet over een normaal verloop spreken. Het duurde opnieuw tergend lang voordat er een duif hier thuis kwam en geloof het of niet die kwam nog uit het noorden ook. Ik zag dat het een dochter van Rambo was die ook nog even lekker op het hok ging zitten. Terwijl ze er net zat viel er nog een duivin bij, de 355 die uiteindelijk als eerste afdrukte. Daar waar de snelste meldingen boven de 1250 meter lager, kwamen deze duiven niet verder dan 1173 meter. Maar dat was nog niet alles, want ik moet weer bijna 10 minuten wachten op nummer 3 en met 25 minuten had ik er 5! Zware vluchten prima, maar onnodig risicovol lossing en een concours om zeep helpen wordt ik chagrijnig van. Een deja vu met de week ervoor voltrok zich. Heel de dag druppelde er duiven door, bij het afslaan moet ik er nog 11 van de 43. Dat zegt normaal niet veel, maar wel als je om 20.30 pas gaat afslaan. Want het kan nog gekker met de lossingen…
Toevallig had ik er ook een paar op de natour mee, wat laatkomers van vorige week. Ook daar was lossen moeilijk, echter de Belgen losten er om 12.00 en 12.30, maar daarna gingen die van ons er niet uit. Dan weet je genoeg, die duiven zijn niet lekker vertrokken. Als het dan 13.00 is geweest en het zit potdicht weten we inmiddels allemaal dat dan nog lossen vragen om problemen is, zeker als er veel onervaren jongen in de mand zitten. Nog geen week geleden hebben we dat allemaal nog gezien elders in het land, een gewaarschuwd man telt voor 2 zou je zeggen. Maar nee, om 14.15 gingen de deuren alsnog open terwijl ik uit diverse bronnen weet dat de omstandigheden zodanig waren dat het “NIET LOSBAAR” was. Het bericht dat ze een moeizaam vertrek hadden deed het ergste vermoeden en dat bleek ook. In Krimpen viel de 1e duif om 17:16 uur, een half uur later waren er 9 gemeld van bijna 1500 duiven. Die 3 van mij vielen 1,5 uur later en zaten er 1:4 maar net naast… En met 3/3 in de klok was ik duidelijk spekkoper op deze vlucht.
Vandaag prachtige omstandigheden, had 100% in het belang van de duiven geweest om alles uit te stellen. De nakomers van Pontoise kwamen zelfs beter dan gisteren, dan zegt wel wat denk ik. Had ik er om 9.15 al 7/11 thuis, om 12.30 stond de teller op 10/11, alleen Larry Ladage heeft nu echt de pijp aan Maarten gegeven denk ik. Hoewel het me niets zou verbazen als die er vanmiddag ook weer zit.
De uiteindelijk uitslag van Pontoise was eigenlijk gewoon prima, misschien zelfs goed te noemen maar ik heb er geen plezier aan beleefd helaas. We starten met 7,8,39,51 tegen 890 duiven in de Krimpenerwaard en spelen er 15/43 1:4 in. Dit zijn de eerste 3:
Nu het chagrijn van me afschudden dat een mooie en eerlijke vlucht met NO je door de neus geboord is en ze weer klaarstomen voor de laatste 3 weken. Ik kijk maar niet naar het weer voor de komend weekend want dat is vooralsnog niets om je op te verheugen 😊 Gelukkig niets zo veranderlijk als het weer.
Update vrijdag 29 augustus:
Larry Ladage is er ook weer. Vlak voor het inkorven valt ie op de klep, wel wat mager maar verder in puike conditie. Saillant detail, zijn zus was mijn eerste, een broer m`n eerst getekende en Larry als laatste. Komt in de beste gezinnen voor zullen we maar zeggen. Het kleppie kan in ieder geval weer dicht 🙂
English 
Dutch 
