Dit weekend stond Quievrain op het programma, een kleine 182 km voor mij. Gezien mijn ligging en de wind kreeg ik al wat appjes dat ik “in het fuikkie” zat. Voor de niet duivenliefhebbers, dit betekent zo ongeveer dat “alle” duiven over jouw hok komen en een 1e plek op de ranglijst je niet kan ontgaan.
Eerlijk is eerlijk, ik had er vertrouwen in. De duiven zijn goed, trainen goed en zien er goed uit, als de omstandigheden dan in je voordeel zijn moet je niet wegduiken maar durven hopen op een mooie uitslag.
Deze week moesten de duiven door William ingekorfd worden. Ieder jaar heb ik in de 2e of 3e week van april het Aquagala met alle examenleerlingen van onze school. Alle dames en heren komen strak in pak en avondjurk naar de boot om met elkaar een gezellige avond te hebben en de schoolperiode op de Willem van Oranje af te sluiten. Ook gelijk een mooi moment om (mentor) leerlingen van 2 jaar terug te spreken die naar de havo zijn gegaan, of oud leerlingen die bij de boot komen kijken als de leerlingen daar in bussen aankomen. Geweldige happening. Uiteraard worden er mooie plaatjes geschoten die wellicht een plekje krijgen in mijn lokaal, al wordt de ruimte steeds beperkter (zie filmpje). Daarnaast proberen diverse leerlingen nog een onderhandelingsronde te beginnen waarom ze vinden dat er een duif naar hem of haar genoemd moet worden. Overigens zijn er zelfs collega`s die zich afvragen waarom ze nog niet vernoemd zijn 😊 Dat buit ik uiteraard genadeloos uit. Getoonde foto`s zijn geplaats in overleg met de leerlingen 😉
Dus na een gezellige avond was ik vanmorgen vroeg wakker om de hokken schoon te maken en de duiven op te gaan wachten. De duiven werden 9.00 uur gelost en al snel bleek dat ze met de ZO wind een behoorlijke snelheid haalden aan de kust, dik 1540 meter per minuut. Uiteraard wist ik dat we hier dan ergens tussen de 1400-1425 meter zouden gaan draaien, dat was tussen 11.05 en 11.08 duiven op het hok. Op 11.09 gingen er ook een aantal duiven over maar het duurde tot 11.11 toen er weer duiven overkwamen. Ondanks dat ze doorvlogen floot ik toch maar een keer en warempel, het clubje spatte uiteen en 1 van de duiven draaide om en viel op het hok. Het was (ja ja de nog naamloze) 129, vorig jaar al diverse keren vroeg op de midfond. En hoe verrassend, een dochter van Rambo.
Heel vlot achter elkaar kwamen ze niet, bij de meldingen bleek ook wel dat ik ze niet zo goed had als eigenlijk had gemoeten, een gat in het fuikkie zeg maar. Ze bleven wel goed doorvallen, maar verder dan een 4e in de club en een 20e in onze kring tegen 2298 duiven kwamen we vandaag niet. Ik werd er nog op gewezen dat duivensport geen wiskunde is en das maar goed ook want daar bakte ik ook niet zoveel van op school.
Nu zijn duivenmelkers altijd goed met het zoeken van excuses, zo van, tja je hebt zelf niet ingekorfd ;), je hebt geen vitesse duiven, ze trainen nog niet zo lang etc. Omdat ik mijn leerlingen altijd voorhou dat ze, voordat ze excuses gaan zoeken, eerst in de spiegel moeten kijken doe ik dat zelf ook maar. Wat ik precies ga zien weet ik niet, maar het vertrouwen in mijn duiven ben ik in ieder geval niet kwijt. Ik ben vooral enthousiast over het feit dat ik al 3 weken jaarlingen voorop heb, dus ik denk dat het met de nieuwe lichting wel in orde is.
De eerste 3 duiven waren:
Met de jongen was het een beetje een puinhoop deze week, de oudste jongen trainden al super maar hebben wel kennis gemaakt met een paar “Stedin-draadjes”. Maar liefst 3 dagen na elkaar kreeg ik gehavende duiven thuis. Inmiddels vliegt het grootste gedeelte van de 2e ronde ook mee, dus de gang is er beetje uit maar we hebben nog tijd genoeg. Komende week eens kijken hoe het op de HAP gaat en bepalen of de opgelapte exemplaren nog bruikbaar zijn.
In Egypte was van de 235 km race, ik heb er nog 6 in de strijd waarvan er 5 steeds vlot thuis zijn maar nog niet voorin. Laat ik het er maar op houden dat ze hun energie sparen en straks een autootje pakken in de finale. Op naar Vitry en Artois komend weekend, vooralsnog lijken het voor het eerst dit seizoen matige omstandigheden te worden, maar zaterdag is nog ver.
Tot slot nog 2 leuke referenties. Jasper Haselager vliegt met een duifje van hier de 7/3555 in zijn kring (afdeling 6) Deze 072 is het nestmaatje van de 073 die afgelopen seizoen mijn beste jonge duif op het hok was. Arie van Gameren vliegt een 18/5800 in ZHO met een duivin uit zijn “Blaakkoppel”. Altijd leuk als 2 liefhebbers plezier hebben van vroege duiven.
English 
Dutch 
