Afgelopen vrijdag heb ik een studiedag gevolgd voor mijn werk die als kernpunten had burgerschap en economie met daaraan gekoppeld de christelijke identiteit. Toen ik de eerste lezing hoorde moest ik direct aan de duivensport denken en besloot ik ook om hier iets over te gaan schrijven in dit blog. Heb je geen zin in een klein stukje onderwijs dan scroll je maar snel naar beneden
Eerst even naar burgerschap. Burgerschap is geen nieuw vak maar wel een belangrijk onderdeel wat aandacht verdient bij alle vakken die gegeven worden, dit is ook wettelijk vastgelegd in 2021. De definitie van burgerschap is:
Burgerschap is de manier waarop inwoners deel hebben en deelnemen aan de maatschappij en die zo helpen vormgeven. Toegespitst op onze leerlingen betekent dit:
Basisvaardigheden burgerschap zijn sociale en maatschappelijke vaardigheden die leerlingen helpen om actief deel te kunnen nemen aan de samenleving. Het gaat om het verwerven van kennis en vaardigheden en het toepassen van die kennis en vaardigheden in het leven van alledag.
Toegespitst op economie is het de bedoeling dat leerlingen erachter komen dat er meer is dan “ik” en altijd maar “meer” (in materiele zin) in het leven. Ze leren dat er 3 mensbeelden zijn, egoïstisch, altruïstisch en (nu wordt het lastig) intrinsiek wederkerig. Kort door de bocht een egoïst kiest voor zichzelf, de altruïst voor de ander en de intrinsiek wederkerige kijkt naar zijn eigen belang EN dat van de ander. Die gaat niet voor “ik” of “jij” maar voor “wij”.
In de economie komen we dit tegen bij arbeidsverdeling en dit kan bijvoorbeeld het volgende opleveren. Uitgangspunt is dat China en Nederland allebei fietsen en telefoons produceren.
1 Telefoon | 1 Fiets | totaal | voordeel | |
China | 7 uur | 8 uur | 15 uur | |
Nederland | 11 uur | 10 uur | 21 uur | |
na samenwerking | ||||
2 telefoons | 2 fietsen | |||
China | 2x 7 uur | 14 uur | 1 uur | |
Nederland | 2 x 10 uur | 20 uur | 1 uur |
In de praktijk blijkt China dat in beide gevallen sneller (en dus goedkoper) te kunnen. Een eerste conclusie zal dan al snel zijn, dan gaat China beide produceren. Toch blijkt het economisch gezien anders te kunnen werken, zie het bovenstaande voorbeeld. Als beide landen coöperatief zijn en niet denken in “ik” maar in “wij” dan is de optelsom van de productie nog steeds 2 fietsen en 2 telefoons en hebben ze beiden een uur tijdwinst bij de productie. 1+1= 3 zeg maar…Tot zover deze “masterclass” burgerschap, dan gaan we nu naar de toepassing.
De kop van dit blog verwijst naar een hoop positiviteit. Dat is er ook als je de “Op de hoogte” leest van deze week. Even kort door de bocht, de samenwerking internationaal voor de ZLU vluchten is “gered” maar wel onder de voorwaarden van de NPO. Ondanks eerdere berichten staat de herindeling van Nederland op verzoek van de afdelingen toch op de agenda en tot slot zijn er weer nieuwe bestuurders opgestaan die in het NPO bestuur willen gaan zitten. Dat is goed nieuws, want datgene wat er de laatste jaren neer is gezet moeten we koesteren. Eén van de kandidaten is een goede bekende van mij want dat is de voorzitter van mijn eigen club. In mijn ogen een rasbestuurder die ruime ervaring heeft met het maken van beleid en belangrijker nog, het uitvoeren daarvan.
Wat ik me wel afvraag is of de actie van de afdelingen om de herindeling toch op de agenda te zetten nu voorkomt uit noodzaak of wordt er toch blijk gegeven van goed burgerschap. Het zal een beetje van beiden zijn denk ik. Als ik het begeleidend schrijven van afdeling 5 lees raak ik overigens wel een beetje in verwarring. Begrijpend lezen is op school echt een dingetje aan het worden, maar ik geloof dat ik er zelf ook niet sterk in ben als ik de toelichting lees onder welke voorwaarden ze zich achter de herindeling scharen. Ja ook bij intrinsieke wederkerigheid horen voorwaarden, want jij doet iets voor mij, dan doe ik iets voor jou en we worden daar samen beter van (en dus beiden blij). Het zal aan mijn vaardigheid van begrijpend lezen liggen, maar bij de afsluitende argumenten over het issue Drechtsteden is mijn slotconclusie niet per definitie “beiden blij”.
Hoe mooi zou het zijn geweest wanneer alle afdelingen (een deel heeft de liefhebbers goed voorgelicht) hun leden onder de kop “intrinsiek wederkerigheid” eens hadden proberen uit te leggen dat ze wellicht aan de ene kant wat geven maar aan de andere kant wat terug krijgen. Waarbij blijkt dat de optelsom van de “-“ en die “+” een “+” op gaat leveren. Wanneer ik naar mijn eigen situatie kijk is dat ook zo. Door de herindeling kom ik meer op de voorhand te zitten, nou das een nadeel hoor ik altijd. Maar daarnaast zullen we in de toekomst in grotere gebieden gaan vliegen, dus grotere concoursen tegen meer liefhebbers. Hoe leuk zou het zijn om een aantal semi- nationale jonge duiven vluchten te gaan houden. En ja ik hoor u al roepen, slaat nergens op Maastricht tegen Den Helder, maar diep van binnen willen we wel allemaal eens zo`n concours winnen. Tuurlijk, Nederland is voor mid-en dagfond een lastig gebied om Nationaal te vliegen, maar doe het dan een paar keer. Heb je altijd een keer kans dat je gunstig zit. En zit je niet aan de gunstige kant, speel dan eerst maar eens een 1e in je club, is vaak al lastig genoeg
De eerste ronde zit hier inmiddels op de grond en zal volgend weekend op eigen benen staan. Bij de vliegduiven zullen eind deze week de eerste eitjes uitkomen. Daarnaast komen ze ook weer elke dag even buiten om wat rondjes om het hok te maken en dat doet ze goed. Langzaamaan begint het weer te kriebelen.