Het zit erop. Gisterenmiddag hebben we met de verkoop van de duiven van Henk zijn duiven periode definitief afgesloten. En wat was het een succes. Eigenlijk alles klopte. De promotie, de voorbereidingen en bediening op de club, de voorbereiding van de duiven (super verzorgd door Teus, veel complimenten over gehad) een ervaren veilingmeester, een vlotte administratieve en financiële afhandeling, geruisloze afhandeling van “belchinezen” maar vooral de mooie opbrengst waaruit de waardering voor zijn duiven bleek. Al met een mooie manier om Henk een laatste eerbetoon te bewijzen.
Ondanks dat de opkomst goed was verbaasde ik me eerlijk gezegd toch ook wel. Volgens mij was dit DE kans om voor redelijke bedragen aan verbetering voor je hok te komen. Ik durf te stellen dat Henk qua kwaliteit aan duiven bij de bovenste 10% liefhebbers hoorde in onze regio (en dus ook daarbuiten 😉) Dan verwacht je toch meer mensen die in ieder geval de kans wagen. Gelukkig zijn er een aantal die wel dachten “slapen doen we `s nachts”. Onder andere een 2 tal fanatieke liefhebbers uit 7 zagen hun kans schoon en gaven mij de opdracht om een aantal koppels aan te schaffen. Aangezien ze niet in de gelegenheid waren om zelf te komen mocht ik dat bepalen. Dat is natuurlijk gevaarlijk want Pietertje heeft er bar weinig verstand van. Maar Pietertje is minder dom dan hij eruit ziet. Zorg dat je in de buurt van mensen bent die meer kijk op duiven hebben als zij deze duiven in handen krijgen. Zo heb ik de duiven samen met clubgenoot Rik op de kooien gezet. Vroeg hij gelijk om het kooinummer dan wist je eigenlijk genoeg, als de duif eerst aan een uitgebreid onderzoek werd bloot gesteld moet je opletten haha. En zo is het dus gelukt om een aantal prachtige duiven voor mijn vrienden uit 7 aan te schaffen. Garanties zijn er niet in onze hobby, maar dat deze aankopen de kans op vroege duiven vergroten weet ik wel zeker.
Lopende de dag werd ik verliefd op Henk zijn oude stamdoffer, een bizar vitale duif waar niets aan mankeert. Vader en grootvader van 4 generaties 1e prijswinnaars in grootverband. Ja ik weet het hij is van `14, maar als ik er de komende jaren nog een paar jongen uit weet te halen zou ik zomaar spekkoper kunnen zijn. Koop 1 was dus gelijk voor mijzelf en ik ben super blij dat ik deze oude man op mijn hok heb zitten. Ik weet ook zeker dat Henk het mooi had gevonden. Ik heb even nagedacht over de naam, eerst dacht ik aan “de Henk”, maar het is “My Old Friend” geworden. Mooie dubbele betekenis.
Ik heb er over gedacht om met “My Old Friend” samenkweek te doen met Henk zijn duiven van mijn maten uit 7, maar die krijgen wat anders moois te leen van mij. Vrijdagavond had ik ook Kwik, Kwek en Kwak bij me, de 3 inteelt Rambonas. Dennis zou de beste uitzoeken voor een samenkweek met de combinatie van Eck. Dat heeft hij gedaan…zegt hij. Wanneer je de stamboom bekijkt van de voorgenomen koppeling met “My Old Friend” denken anderen dat ook te weten haha. Dit is nu het mooie aan de duivensport, hopen en dromen.
Op eigen hok zit alles gekoppeld. Op een paar nijdige duivinnen na is het redelijk rustig. In de kerstvakantie ga ik de laatste keuzes maken bij de jongen. Net nog even 4 jonge doffers gepakt en ik schrok een beetje. Volgens mij waren mijn duivinnen beter, maar die moeten wel super zijn als ze beter zijn dan die paar doffers. Zoals ik al zei, hopen en dromen
Het waren bewogen weken en waarom weet ik niet maar de kreet “Sterk hé die Fishermans Friends” ging tijdens het schrijven van dit blog een paar keer door mijn hoofd. Missen gaan we hem zeker, maar uit het oog betekent niet uit het hart.