Kinderen en dronkaards spreken de waarheid

Om maar met de dronkaard te beginnen. Aangezien ik besloten had om met de trein naar de Olympiade in Maastricht te gaan, stond ik afgelopen zaterdag al vroeg voor de toegangspoortjes op Station Rotterdam Alexander. Ondanks het vroege tijdstip, of voor de beste man in kwestie late, was er een al een dronken medepassagier aanwezig die ik mijn oren schreeuwend (gehoorapparaten niet gezien denk ik 😊) vroeg of er nog ergens iets te eten was. Mijn meewarige blik vertelde hem blijkbaar dat ik het nogal een onzinnige vraag vond, dus al mompelend probeerde hij door de toegangspoorten te gaan wat niet lukte aangezien zijn OV pas niet was opgeladen. Ik probeerde hetzelfde, echter ook mij lukte het niet, waarop de dronkaard, minder hard maar wel resoluut mij duidelijk maakte dat je alleen door de poortjes met de groene pijl kon, rood met een witte balk betekende geen doorgang. Hier had onze dronken vriend absoluut een punt en toen ik op het op de juiste plek nog een keer probeerde lukte het uiteraard wel.

Dat ook kinderen het vaak bij het recht eind hebben merk ik bijna dagelijks in mijn werk. Dit keer echter werd ik thuis met de neus op de feiten gedrukt. Ik was namelijk 2 weken terug met Petra naar een andere auto wezen kijken. Nu zijn Petra en ondergetekende beide auto liefhebbers, dus kun je eigenlijk beter niet gaan kijken, zeker niet wanneer Petra een bolide op het oog heeft. Maar goed de afspraak was gemaakt en we zijn een proefrit gaan maken. Prachtige auto, reed uiteraard heerlijk maar een beetje gortig aan de prijs. Toen mijn dochter (bijna 16) een paar dagen later vroeg of we de auto gingen kopen vertelde Petra haar dat ik hem wat te duur vond.  De reactie van mijn dochter was even helder als doeltreffend. Ten eerste zei ze, was mijn auto veel duurder dan die van mama. Maar, veel belangrijker, auto`s zijn mama`s hobby en bij elkaar opgeteld is die hobby minder duur dan de jouwe was haar redenatie. Ook deze persoon kreeg van mij een meewarige blik, maar in dit geval met de boodschap “bijdehand die je er bent”. Maar het was wel een waarheid als een koe.

Lang verhaal kort, zonder dat Petra het wist heb ik de auto gekocht en die als verrassing voor de deur gezet. Het leverde een hectisch weekend op, eerst was ze boos omdat de auto verkocht bleek te zijn (zie je nou , we hadden eerder moeten reageren) nadat we haar de verrassing presenteerde was ze zo blij dat ze niet wist waar ze het had en had ze een paar dagen nodig om bij te komen😊. Het doel haar te verrassen was meer dan bereikt, maar of ik het ooit weer zo ga doen betwijfel ik.

Dan de Olympiade, voor mij voor het eerst dat ik die meemaakte. Het was lekker druk en gezellig, veel mensen gesproken. Een echt Olympiagevoel had ik niet, voor mijn gevoel liep ik gewoon op de voorjaarsbeurs in Maastricht. De huldigingen met video`s van liefhebbers vond ik overigens wel een meerwaarde. Feedback voor de volgende Olympia over 30 jaar? Zorg dat de opstapplaats van de pendelbus (wat prima werkte) bekend is. Daarnaast verbaas ik me altijd weer over de catering bij een dergelijk evenement. Neem eens een voorbeeld aan een bouwbeurs, daar weten ze wat eten en drinken is. Nu stond je lang in de rij en was het bier met regelmaat op. Tot slot, hoe is het mogelijk dat bij het maken van het Olympiadeboek EN tijdens de prijsuitreiking sommige uitslagen nog steeds niet kloppen? Waar gewerkt wordt worden fouten gemaakt, echter de uiteindelijk uitslag en de eer die dat met zich meebrengt is toch waar het uiteindelijk om draait. Als je dan zit te wachten en je wordt niet opgeroepen is dat wel wat tenenkrommend. Das weer een voordeel als je geen kampioen bent, hoef je je hier niet druk over te maken 😊

Op het hok is het nog steeds redelijk rustig, de eerste ronde van de kwekers zal dit weekend op het jonge duivenhok zitten, de vliegers zitten inmiddels op (deels overgelegde) eieren en sommige kweekkoppels inmiddels op de 3^e ronde.  So far so good. Het meeste wat er rondloopt bevalt me zeer, echter ik maak me dit jaar geen illusies. Persoonlijk vind ik dat ik ieder jaar mooiere jongen kweek, ze komen alleen wel steeds trager naar huis. Ik heb dan ook besloten minder voorzichtig op te gaan leren, want alle tijd die ik er afgelopen jaar in heb gestoken is niet beloont. Althans niet qua presteren dan, want voldoende overhouden lukt al jaren prima.

Loopt het dan helemaal op rolletjes? Nee dat niet, een wat oudere duivin had ook de 2^e ronde onbevrucht, dus die gaat voor nu vervangen worden, balen want ik heb er een aantal prima prestatieduiven uitgehaald, maar goed, hoort erbij. Daarnaast loopt er in het vlieghok een eikel van een doffer die denkt dat ie pandjesbaas is. Ik heb hem al diverse keren de muur van dichtbij laten zien, maar echt indruk maakt het niet. Inmiddels zijn de onderburen van de eieren gelopen, nu de eieren weg zijn komt hij er niet meer (ging daar ook zitten broeden) Hij heeft het geluk dat ik doffers tekort heb, maar het lijkt wel of hij het weet.

Zo rommelen we rustig verder, voor je het weet is het maart en gaan we ze langzaam weer in het gareel brengen.