Prima première voor Pietertje, maar gepruts met de uitslag.

Gisteren onder prachtige, maar pittige omstandigheden Lennik vervlogen. Het was goed te zien dat de duiven er nog “in” moeten komen zo vroeg in het seizoen onder deze omstandigheden, pittig N windje en fris.

Zoals ik al schreef staan de duiven er momenteel goed op en verwachtte ik er wel een paar op tijd. Meldingen van de eerdere lossingen in andere afdelingen gaven aan dat er daar 1300 meter+ werd gemaakt. Maar gezien het feit dat wij later gelost werden en de wind aantrok ging ik er al vanuit dat wij dat niet zouden halen. Vlak voor 12.00 uur komt recht uit de goede hoek een doffer aanzetten die na wat rondjes op de klep valt, waarbij te zien was dat ie haast had gemaakt. Omdat we nog geen veer hadden zien gaan vermoeden we dat dit wel eens een aardige kon zijn. Daarna komen ze met kleine gaatjes gestaag af, maar het is al snel duidelijk dat het pittig is.

Ik had 2 doffers voorop, wat me niet geheel verbaasde, de doffers trainen voor mijn gevoel beter dan de duivinnen (die zitten ook nog verduisterd) De eerste doffer, de “161”, is een halfbroer van Patricks Choice, ze hebben dezelfde moeder. De vader komt bij Geerlings van Duin vandaan.

De 2^e doffer, de “158” is de zoon van “Ellen”, die vorig jaar mijn beste jonge duif was. De 3^e die valt is weer een zus van de “161”, een prachtige duivin die ik van het schapje speel.

Na een minuut of 20 hoorde ik van William dat ik er super bijzat, dat was wel even genieten zo vroeg in het seizoen. Wat minder genieten was het toen ik naar de club ging voor de uitslag. Om de update van het systeem te testen had ik op afstand afgeslagen, dat ging goed. Op de club las ik op de traditionele manier mijn kastje uit en toen bleek er geen afslag tijd en datum op de lijst te staan. Wat we ook probeerden, we kregen de duiven niet op de uitslag. Tenslotte werden we gered door de rekenaar van ons systeem, die in de aan hem gestuurde UDP de datum van afslag alsnog kon aanpassen. Dit gebeuren vergalde de vreugde behoorlijk. Niet eens zozeer omdat ik niet in de uitslag zou komen, maar meer dat het me irriteert wanneer “techniek” weigert. Dan blijkt dat ik soms nog een kort lontje heb

Eind goed al goed, we staan in de uitslag en de felicitaties stroomden binnen, waarbij me wel met een knipoog werd gevraagd “jij zou je toch op de dagfond gaan richten?” Tja de tijd zal leren of ik de juiste duiven op het hok heb zitten of toch alleen maar “vitesse kilo-knallers”.  De voldoening is er dit weekend niet minder om

Op naar volgende week