Wat nu weer zul je wellicht denken als je de kop leest. Een nieuw soort Teletubby? Nu voel ik me als melker wel eens zo maar in dit geval gaat het om ,blijkbaar, telepathische “gaven”.
Het begon vrijdagavond al, met een belletje van een buurvrouw toen ik op weg was naar de vereniging. Buurman er ligt een duifje in mijn tuin, 2 groene ringen om de poten en hij “doet het niet meer”. De buurvrouw zou het duifje keurig voor de deur leggen zodat ik bij thuiskomst kon zien welke het was. Nu moet je als liefhebber geen favoriete jongen hebben, maar elk jaar springen een aantal eruit. De 823 bijvoorbeeld en de 810. Al rijdende weg dacht ik, het zal de 810 toch niet zijn? Uiteraard bleek het bij thuiskomst idd om de 810 te gaan. Deze 810 was een kleinzoon van zowel Rambo als de Olympic Max van Richard van de Bos. Hoe dan?
Het volgende moment gaat over mijn voorspelling op de club dat Niergnies ( 220 km) wel eens een lastige zou kunnen worden. De meeste reageerden erop door te zeggen, ach ze kunnen vroeg los, klein stukje, komt goed. Niets bleek minder waar, het bleek een heel lastige waarop nog veel duiven onderweg zijn. Het plotseling veranderende weer qua temperatuur en wind heeft duidelijk invloed gehad op de duiven. Behoorlijk wrang dat er duiven, die ik kort heb gespeeld in plaats van op de dagfond, nu nog onderweg zijn.
Het 3e moment was de dagfondvlucht, al hoefde je daar geen helderziende voor te zijn. Laten we vooraf aan dit stuk nog eens iets benadrukken, namelijk dat wij liefhebbers verantwoordelijk zijn voor het wel of niet inkorven van de duiven. Een waarheid als een koe zult u denken, maar oh wat vinden we het moeilijk. Toch denk ik dat veel liefhebbers heel voorzichtig hebben ingekorfd of helemaal niet, gezien de drastische terugloop van het aantal duiven in nagenoeg alle afdelingen. Toen loop van de week duidelijk werd dat de dagfond vlucht in een lastig verhaal zou gaan worden heb ook ik maatregelen genomen door de jaarlingen die op de lijst stonden er weer vanaf te halen. Inmiddels is het wel duidelijk geworden dat het ook voor meerjarige duiven een lastig vluchtje was. Dat gevoel kreeg ik overigens al na het lezen van het lossingsbericht op zondag, ter plekke was het prachtig weer echter de eerste dikke 100 km was het op de webcams niet geweldig. Hadden ze er niet uit gemogen dan? Dat hoor je mij niet zeggen, alleen is het nu eenmaal bekend dat duiven die de eerste 100-150 km vlot kunnen knallen, veel aan kunnen als er later moeilijke situaties ontstaan. Dat was hier niet het geval en dat was te zien aan het verloop. Het startte prima bij mij met 2 mooie tijdduiven en nog een doffer die er vrij vlot achteraan kwam… maar toen werd het stil.
De 1e was opnieuw de “863“, kleindochter van Rambo. Het was sowieso Rambo weekend, want op Niergnies had in de “174” weer voorop, een dochter van “Rambo”. De 2e op de dagfond was de “104”, die op wederom mijn 1e doffer was.
Al met al 2 prima uitslagen, hoewel het wel 2x een “Joop” werd, zowel op Niergnies als Nevers pakte ik in de club de 2e (en op Nevers ook de 2e in het Rayon) Toch heb ik, ondanks 2 keer kippenvel kort na het vallen van de duiven, weinig genoten van deze uitslagen. Misschien verstandig om in het vervolg wat beter te luisteren naar de innerlijke stem van Telepieter.
Vanmorgen in alle vroegte de jongen op Numansdorp gezet, voor hier een km of 25. Het overgrote deel was voor mij thuis, de rest druppelde snel na. Dat gaat tot nu toe prima. Deze week de scherven maar eens opvegen en rustig nadenken wat we gaan zetten voor komend weekend. Hoop voor een ieder waar er nog onderweg zijn, dat er nog veel nakomen, hier vanmorgen vroeg gelukkig al wel een aantal. Succes weer met de voorbereidingen voor komend weekend.