Afgelopen week heel veel nagedacht over de duivensport. Dus ook over de kop van mijn column deze week. En als je veel praat en nadenkt over onze hobby passeren er wel een aantal. Zo had de kop ook kunnen zijn Pietertje en de vergeten data, of fouten maken is niet erg, als je er maar van leert.
De oplettende lezer ziet dat de kop hetzelfde is als de slogan die ik voor mijn website gebruik. Echter momenteel zou dat beter iets kunnen zijn van “(zonder) Visie, vechten en verliezen.” 😊
Bij de gesprekken en analyses van afgelopen week moest ik terugdenken aan mijn tijd als voetbaltrainer. Ik ben een kleine 10 jaar voetbaltrainer en jeugd coördinator geweest bij vv Capelle, iets wat ik met veel plezier gedaan heb. In die tijd als trainer ben ik 2 keer kampioen geworden en 1 keer gedegradeerd. Achteraf realiseerde ik me dat ik in het jaar dat ik degradeerde het meest heb geleerd. Dat komt omdat het dan niet vanzelf gaat en je gedwongen wordt om dieper en langer na te denken hoe je het tij kunt keren. Wat je vooral niet moet doen is naar de omstandigheden te kijken waar je op dat moment (meestal) geen invloed op hebt, zoals het spelersmateriaal. Iedereen die een aantal jaar trainer is geweest weet dat de ene of andere lichting een wereld van verschil kan zijn in kwaliteit, motivatie en inzet.
Wat maakt je nu tot een goede (voetbal) coach? Ik denk dat dit vooral bij Feyenoord de laatste jaren duidelijk is geworden, namelijk zorg voor een duidelijke missie en visie en hou daaraan vast. Klaag niet over het materiaal en omstandigheden, maar ga aan de slag. Maak de spelers beter, creëer meer waarde, investeer dit weer en ga met dit betere materiaal weer aan de slag met de missie en visie die je hebt.
De missie is de hamvraag wat je wilt bereiken en op welke manier (welk doel, welke droom heb je), de visie is hoe je deze missie handen en voeten gaat geven. Tot slot komt daar de strategie bij, die er voor moet zorgen dat je visie werkelijkheid wordt. Je moet daar dus plannen voor maken, maar vooral uitvoeren. Eisenhower zei daarover overigens wel het volgende: ‘Plans are nothing, planning is everything’. Zoals ook in het huidige bedrijfsleven, vergader niet om te vergaderen, maar gebruik de vergadering om je missie nog meer richting te geven en te scherpen. Dus stuur je plan bij waar nodig.
Met dit in mijn achterhoofd zijn er afgelopen week al een aantal scherpe keuzes gemaakt op het kweekhok en worden over een aantal andere nog nagedacht. Zo heb ik contact gelegd met een topcombinatie die alleen met duivinnen speelt. Daar ga ik later dit jaar heen om te kijken en een definitieve knoop door te hakken wat te doen. Ik schreef namelijk al eerder dat wij hier al jaren beter met duivinnen spelen, echter omdat je altijd aardig met de muziek mee speelt was er minder noodzaak om je missie en visie tegen het licht te houden. Echter nu ik week in week uit meevlieger in plaats van kopvlieger ben wordt je met de neus op de feiten gedrukt. Wil je weer kopvlieger worden (wil je niet degraderen) dan zul je nu moeten laten zien dat je een goede duivencoach ben. Want het zit natuurlijk niet alleen in het systeem. Als ik vanaf nu alleen met duivinnen ga vliegen, vlieg ik heus niet ineens de pannen van het dak. Anderzijds heb ik wel vertrouwen in de kwaliteit die er zit, dat heeft zich de laatste jaren hier en op andere hokken wel bewezen.
Tot slot de vlucht nog even, daar kunnen we kort over zijn. Een van de slechtste resultaten dit jaar. Zoals ik al eerder schreef, eigenlijk komen ze heel goed naar huis maar het hele konvooi moet dan wel 5 minuten eerder zitten. Prijspercentage is prima, verliezen zijn er niet maar kopduiven ook niet. Ook de duiven die dit jaar nog wel eens op tijd konden zitten gaven gisteren niet thuis. Wat de reden ook is, mijn duiven konden in ieder geval niet met de omstandigheden omgaan en die waren lastig dit weekend. Ik denk dat onze LC een prima besluit heeft genomen door zaterdag al terug te gaan naar Grevillers want hier was alles vlot thuis zondag, wat ik zo in de buurt hoor en zie aan de uitslagen. Opnieuw op andere hokken “Blakies” die voorop vliegen, dus ik moet het vooral op eigen hok zoeken en niet in de omstandigheden. Voor mij nu de uitdaging om ze op de rit te krijgen. Want hoewel het eerste deel van mijn strategie heeft gewerkt (niet te vroeg pieken) is het nu de grote vraag of ik ze nog in vorm krijg dit jaar.
“Plans are nothing, planning is everything”