Gisteren de vitesse voor de jonge duiven afgesloten. Al met al ben ik best tevreden over het verloop van deze 3 vluchten, ze komen beter dan vorig jaar en de verliezen zijn minimaal.
De dag begon, althans in 5, weer met een hoop rumoer. Iedereen los behalve wij. Gezien het feit dat de verwachting was dat er een behoorlijk front vanaf 10.00 het land binnen kon trekken begreep ik deze beslissing wel. Als je dan ook meeneemt dat de jonge duivenvlucht vorige week in losgroep rood (westkant) niet echt vlot verliep, is het niet gek dat voorzichtigheid troef is. Maar het weer laat zich niet dwingen, de buien kwamen later aan land en vroeg lossen “had dus makkelijk” gekund. Navraag bij bevriende liefhebbers in cc Leiden leverde toch op het daar rond 10.30 behoorlijk plensde. Hier bleef het tot 11.30 droog, maar goed voor mij is duivensport verder kijken dan je eigen hok.
Uiteindelijk gingen ze om 13.00 uur los, opnieuw fel bekritiseerd, want kijk eens op de weerkaarten, dit werd weer een drama. Ik baalde ook van dit tijdstip, maar dat was omdat ik mijn gezin niet naar Schiphol kon brengen, die heerlijk op vakantie zijn gegaan naar Italië 😉. Onder toeziend oog van zus (die graag wilde oefenen met haar nieuwe camera) en zwager kwam er op `12 een duifje redelijk uit de goede hoek aanzetten, die met hulp van de Figurita vlot op de plank viel. Deze “814” is een Spiering x Pander, klein geblokt duivinnetje zoals ik ze graag zie voor de dagfond.
Hier de ouders van het duifje:
De duifjes volgde elkaar in het begin redelijk vlot op, daarna werden de gaten groter. Soms zag je een kwartier geen veer en dan ineens weer 3 in een minuut. Duidelijk de invloed van harde meewind en buien onderweg, wat ook goed te zien was aan de terugkerende jongen uit alle hoeken en gaten. 1 duifje staat nog ergens op “lang parkeren” de rest heeft alweer in bad gezeten en voelde alweer prima aan. De uitslag was naar behoren met de 17,23,35 etc tegen ruim 1700 duiven, we schuiven iedere week een paar plekjes op.
We gaan ons opmaken voor de 2 nachten mand vluchten, hopelijk ook een aantal daarbij met wat lagere snelheden. Hoop dat we de stijgende lijn vol kunnen houden, maar beter presteren dan vorig jaar op de midfond zal niet eenvoudig worden.
De oude duiven zijn thuis gebleven afgelopen weekend, ik maak een klein ploegje klaar voor Argenton, die op het moment van inkorven op 10-12 dagen eieren zitten. Ik hoop dat ik ze ondanks de weersvoorspellingen 2 keer kan lappen de aankomende dagen, voordat ze woensdag de mand in gaan voor de “Grote prijs Argenton”. Deze vlucht is aangemerkt als nationaal, ben benieuwd wat de deelname uiteindelijk zal zijn. Mijn verwachtingen zijn niet hoog gespannen, echter ik hoop natuurlijk op een mooie tijdduif.
Bij het schrijven van de column moest ik denken aan een uitspraak van m`n moeder, “Te” is nooit goed, behalve bij “tevreden”. En zo voel ik me momenteel precies.