Uithuilen en (volgend jaar) opnieuw beginnen

Ik sloot mijn vorige column of met de vraag, wordt het juichen of huilen. Eigenlijk werd het beide niet. 2 gevoelens overheersen op dit moment, gelatenheid en tevredenheid.

Ff serieus hoor ik u denken, kijken even naar je uitslag op de dagfond. 18 mee….1 erin 😊 Ik zal het proberen uit te leggen. Doelstelling van dit weekend was na de mindere weken weer een duif in de top 5-10 te draaien van het rayon en proberen de duiven vlot naar huis te krijgen. Ik stond ruim op tijd klaar want de eerste meldingen lieten zien dat 1550 meter+ in onze omgeving zeker gehaald zouden gaan worden. Ik hoopte op een duif even voor 13.30, dat zat er niet in maar om 13.35 komt er, wederom uit het noorden een duifje aansnellen. Het blijkt de “124” te zijn, dit duivinnetje  was 2 weken geleden ook al mijn eerste. Ze is een kleinkind van 2 super duiven, namelijk de “Suarez” van Henk Marsman en de “Gucci” van Mark van den Berg (origineel Pieter Veenstra) Ze tikte uiteindelijk met ruim 1537 meter af. Mijn gevoel was dat dit een prima duif was, maar niet goed genoeg voor de echte kop in de afdeling.  De ban was gebroken en ik ging er maar eens goed voor zitten. De minuten verstreken, het werden er 5,10,20 en langzaam kwam er toch een steen in m`n maag. Hoe is dit mogelijk dacht ik, met zo`n snelle vlucht moeten er duiven vlot achteraankomen. Tot er , 27 minuten na de 1e, een debutant aan kwam, die fris als een hoentje drukte ging schoppen in het hok. Daarna werd ik me stomheid geslagen, want binnen 4 minuten vielen er 6! Ik wist gelijk dat deze er in onze regio allemaal naast zaten, maar hoe dan? Heel vlot vielen er daarna nog een aantal bij, en binnen een uur had ik er 14/18 en met afslaan 16/18. Degene die onderweg zijn waren een “last chance” en een debutant.

Eerste analyse levert in ieder geval op dat de duivin die ik voorop had tussen de jongen zit en daar aan een jonge doffer zit gepaard. Ik heb haar wel meegenomen met lappen, maar GEEN neusdruppels gegeven. Motivatie, mits juist aanwezig, brengt dus zeker wel wat. Uiteraard hoor je achteraf van verschillende kanten dat mijn voorbereiding niet de juiste was, ach het zal zo zijn. Dus de doelstelling, vroege, nou ja tijdduif, en vlot naar huis, werden gehaald en ondanks het feit dat het een bagger uitslag opleverde heb ik het snel naast me neergelegd.  Ik ben mijn plan voor volgend jaar al aan het maken, gedane zaken nemen nu eenmaal geen keer.

Uiteindelijk overheerste het positieve gevoel over de jongen. Zoals ik vorige week al schreef meet ik me niet met een aantal grote inkorvers met echte snelheidsrakkers. Ik werd verrast door de “888” die vorige week mijn 3e was en nu als 1e afdrukte. Een mooi en rustig (vermoedelijk) 100% Koopman doffertje. Daarna kwamen er binnen 15 minuten 33/53 jongen thuis en bleef het vlot doordruppelen. Uiteindelijk spelen we er 4 bij de 1e 100 in het Rayon, en beginnen we met de 34e tegen een kleine 2000 duiven. Daar kan ik op dit moment prima mee leven.

Uithuilen en opnieuw beginnen is dan ook eigenlijk niet de juiste kop, want zo voelt het niet. Analyseren en opnieuw beginnen past denk ik beter. Na het weekend neem ik een besluit wat ik ga doen met de oude, nu ga ik lekker verder van mijn weekend en vakantie genieten. Komt tijd, komt raad.

Laat een reactie achter

nl_NLDutch